Produkcja w reżyserii Andrzeja Wajdy, będąca ekranizacją komedii Aleksandra Fredry.
Cześnik Raptusiewcz, mieszkający po sąsiedzku w tym samym zamku ze znienawidzonym przez siebie Rejentem Milczkiem, pragnie ożenić się z owdowiałą Podstoliną. Łasy jest na jej majątek. Nie wie jednak, że Podstolina sama szuka majętnego męża. Cześnik, świadom niedoskonałości swej urody i braku ogłady towarzyskiej, prosi wezwanego na pomoc Papkina, by go z nią wyswatał.
Atutem obrazu jest doskonała obsada. Roman Polański, Janusz Gajos, Andrzej Seweryn, Agata Buzek i Rafał Królikowski to tylko niektóre gwiazdy filmu. Autorem zdjęć jest Paweł Edelman. Muzykę skomponował Wojciech Kilar.
Nominacje:
Orły 2003 r.:
- nominacja w kategorii: najlepsza główna rola męska (Janusz Gajos);
- nominacja w kategorii: najlepsza główna rola kobieca (Katarzyna Figura);
- nominacja w kategorii: najlepsza drugoplanowa rola męska (Daniel Olbrychski);
- nominacja w kategorii: najlepsza drugoplanowa rola kobieca (Agata Buzek);
- nominacja w kategorii: najlepsza reżyseria (Andrzej Wajda);
- nominacja w kategorii: najlepsza muzyka (Wojciech Kilar);
- nominacja w kategorii: najlepsza scenografia (Magdalena Dipont, Tadeusz Kosarewicz);
- nominacja w kategorii: najlepsze kostiumy (Krystyna Zachwatowicz, Magdalena Biedrzycka);
- nominacja w kategorii: najlepszy montaż (Wanda Zeman).
Złote Kaczki 2003 r.:
- nominacja w kategorii: najlepsza polska aktorka (Katarzyna Figura).
Z przykrością muszę powiedzieć, że nie byłam zachwycona. Poszłam do kina z bardzo pozytywnym nastawieniem, spodziewałam się aktorskich popisów i świetnej zabawy (bo to w końcu komedia). Fakt, że kilka razy szczerze się uśmiałam, ale ogólne wrażenie jest niedobre. Gdyby nie fantastyczna rola Romana Polańskiego to nie byłoby czego oglądać. Oczywiście Janusz Gajos jak zwykle trzyma fason, ale nie jest porywający, młodzi (A. Buzek i R. Królikowski) są zupełnie nijacy i "bladzi", ich gra nie ma w ogóle wyrazu. Kasia Figura to tylko wielkie piersi, nic więcej się nie pamięta po wyjściu z kina, a rola Olbrychskiego jest zbyt skromna żeby uratować całość. W dodatku film jest ekranizacją lektury, więc oczywiste było, że zobaczą go tysiące młodych ludzi, a tymczasem aktorzy mówią chwilami tak niewyraźnie, że były wypowiedzi, kiedy miałam trudności z rozszyfrowaniem, co właśnie zostało powiedziane. Zakończenie filmu jest zbyt rozwleczone i zwyczajnie nudne. Podsumowując, muszę z ogromnym żalem stwierdzić, że film rozczarowuje. Jako sztuka teatralna zapewne byłby świetny, ale jako film w kinie po prostu się nie sprawdza.
Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się. | Zapomniałem hasła
Jeśli dotychczas nie korzystałeś z eBOA, nie pamiętasz adresu email, który podałeś przy umowie, lub zagubiłeś otrzymane hasło, możesz ponownie zarejestrować i zalogować się do eBOA, używając uproszczonej metody z wykorzystaniem numer telefonu.
