Amelia jest nieśmiała. Pracuje w kawiarni i wynajmuje mieszkanie w dzielnicy Montmartre. Chcąc sprawić, by inni poczuli się bardziej szczęśliwi, wymyśla wiele misternych intryg, np. próbuje odnaleźć dorosłego właściciela pudełka z dziecięcymi zabawkami, które znajduje w swoim mieszkaniu, obmyśla genialny plan, by rozbawić ojca, kradnąc jego ulubionego krasnala ogrodowego… Przyjdzie jednak moment, kiedy Amelia będzie musiała zająć się własnym losem i własnym szczęściem. Znajdzie miłość w równie nieśmiałym jak ona młodym Nino.
Nagrody i nominacje:
Oscary 2002 r.:
- nominacja w kategorii: najlepszy film nieanglojęzyczny;
- nominacja w kategorii: najlepszy scenariusz oryginalny (Guillaume Laurant, Jean-Pierre Jeunet);
- nominacja w kategorii: najlepsza scenografia (Aline Bonetto, Marie-Laure Valla);
- nominacja w kategorii: najlepsze zdjęcia (Bruno Delbonnel);
- nominacja w kategorii: najlepszy dźwięk (Vincent Arnardi, Guillaume Leriche, Jean Umansky).
Czeskie Lwy 2002 r.:
- wygrana w kategorii: najlepszy film nieanglojęzyczny (Jean-Pierre Jeunet).
Cezary 2002 r.:
- wygrana w kategorii: najlepszy reżyser (Jean-Pierre Jeunet);
- wygrana w kategorii: najlepszy film (Jean-Pierre Jeunet);
- wygrana w kategorii: najlepsza muzyka (Yann Tiersen);
- wygrana w kategorii: najlepsza scenografia (Aline Bonetto);
- nominacja w kategorii: najlepsza aktorka (Audrey Tautou);
- nominacja w kategorii: najlepsze zdjęcia (Bruno Delbonnel);
- nominacja w kategorii: najlepsze kostiumy (Madeline Fontaine);
- nominacja w kategorii: najlepszy montaż (Hervé Schneid);
- nominacja w kategorii: najlepszy scenariusz oryginalny lub adaptowany (Jean-Pierre Jeunet, Guillaume Laurent);
- nominacja w kategorii: najlepszy dźwięk (Vincent Arnardi, Gérard Hardy, Jean Umansky);
- nominacja w kategorii: najlepszy aktor drugoplanowy (Jamel Debbouze);
- nominacja w kategorii: najlepszy aktor drugoplanowy (Rufus);
- nominacja w kategorii: najlepsza aktorka drugoplanowa (Isabelle Nanty).
Złote Globy 2002 r.:
- nominacja w kategorii: najlepszy film zagraniczny.
Goya 2002 r.:
- wygrana w kategorii: najlepszy europejski film (Jean-Pierre Jeunet).
Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Karlowych Warach 2001 r.:
- przyznano Kryształowy Globus (Jean-Pierre Jeunet).
Rewelacja!! Jest to jeden z tych filmów które pozostawiają po sobie ślad w naszej głowie. Pozytywny przekaz w przyjemnej i bardzo zabawnej formie. Niesamowite kolory. IMHO trzeba zobaczyć.
utrzymująca się w aurze absurdu "Amelia" jest kolejnym dowodem na wyższość eropejskiego kina wyższych lotów nad komercyjną sieczką sprowadzaną zza oceanu. reżyserowany i komentowany przez Andre Dussoliera film świadomie czerpie z historii francuskiego kina oraz kultury narodu. pojawiają się w nim epizody wycięte żywcam z takich dzieł jak np. "Pod dachami Paryża" oraz typowe francuskie obrazy - paryskie Sacre Couer, wąskie brukowane uliczki, obrazy Renoira. pomimo takiego "wkładu" film nie traci na świeżości i polocie - można rzec, że nawet zyskuje swój klimat. a treść? błaha historia miłosna - lecz jak przedstawiona!!! Amelia to młoda dziewczyna, paryska kelnerka. stawiając jako cel swego życia prostowanie żyć innych ludzi staje się pół chodzącym po ziemi, pół bujającym w obłokach aniołem. czynienie dobra wymaga od niej poświęceń. musi w tym celu przebierać się i zamieniać w detektywa, włamywać do cudzych mieszkań, kraść i fałszować cudze listy. jej głowy ani na moment nie opuszczają kolejne mające na celu czyjeś dobro intrygii. Amelia nie stosuje tradycyjnych metod - użycie gipsowego krasnala jako rekwizytu w walce o odkrycie na nowo świata przez ojca bohaterki jest przykładem niekonwencjonalności metod stosowanych przez Amelię. aby naprawde móc delektować się filmem widz musi zaangażować swoje poczucie humoru, wrażliwość i, nade wszystko, inteligencję, bowiem jego szlachetność i wyrafinowanie wykracza daleko poza to, co przywykliśmy uważać za popularne kino rozrywkowe.
Zabawna, śmieszna, mądra i wzruszająca hisoria młodej Francuzki. Amelia daje ludziom szczęście, zmenia ich życie...jednocześnie zmeniając swoje. Komizm sytuacji,charakteru, słowa i dostrzeganie "zwyczajności" ludzkich zachowań to główne atuty filmu. Poza tym urzekająca gra tajemniczej Aundrey Tautou na pewno zwróci uwagę każdego. Mnóstwo niespodzeiwanych sytuacji, zaskakujących rozwiązań, szybkie tempo- każdy znajdzie coś dla siebie !!!
Młoda, nieśmiała Amelia (w tej roli Audrey Tautou) pracuje w kawiarni i mieszka na Montmartre w Paryżu. W życiu ceni sobie drobne przyjemności. Pewnego dnia odnajduje w swoim mieszkaniu uryty przed laty "prywatny skarb" (zdjęcia z dzieciństwa, pamiątki) i postanawia zwrócić go prawowitemu właścicielowi. to zdarzenie odmienia jej oraz za jej pośrednictwem życie wielu innych ludzi. Ten film oczarował mnie i zachwycił. Jest w nim dużo humoru, radości, pogody ducha, a wszystko osnute lekką mgiełką baśniowości. Dużą siłą filmu jest przeurocza Audrey Tautou jako tytułowa Amelia - z jej wielkimi, ciemnymi oczami i ujmującym uśmiechem. Uzupełnieniem dla niej sa naprawdę ciekawe i dobrze odegrane drugoplanowe postaci. Pięknie został również pokazany sam Paryż. Zadbano o interesujacą grę barw, tworząc dzięki temu obraz miasta niemal nierzeczywistego, wyjętego jakby wprost z marzeń. I na koniec refleksja. Drobne przyjemności, które ofiarowuje "swoim ofiarom" Amelia, to tylko katalizator, impuls. Jeden wykorzysta ten dar na zmianę swego życia, na poszukiwanie i walkę o własne szczeście, inny chwilę ledwie się pocieszy i ponownie zapadnie w skorupę swej smutnej egzystencji. To tyczy się również nas, widzów. Jeżeli choć przez chwilę zagości na waszych twarzach uśmiech, jeżeli film nastroi was, tak jak mnie, dawką pozytywnej energii, to wykorzystajcie to, żeby starania Amelii nie poszly na marne.
Bardzo dobry film. Dla jednych jest to opowieść o smutnych ludziach,dla innych niezwykle optymistyczny obraz. Film godny Oscara...Goraco polecam tym, ktorzy potrafia w ogladanie filmu zaangazowac odrobine wyobrazni i inteligencji.Pozwala to nie tylko lepiej zrozumiec historie Amelii, ale takze po prostu lepiej sie bawic.Poza tym mozna przzy okazji pozwiedzac nieco ulepszony Paryz (z komputerowo usunietym graffiti).Jeszcze raz polecam szczegolnie tym, ktorzy sa na etapie poszukiwania czegos wiecej niz amerykanskiej masowki
Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się. | Zapomniałem hasła
Jeśli dotychczas nie korzystałeś z eBOA, nie pamiętasz adresu email, który podałeś przy umowie, lub zagubiłeś otrzymane hasło, możesz ponownie zarejestrować i zalogować się do eBOA, używając uproszczonej metody z wykorzystaniem numer telefonu.
