Łódź, rok 1965. Lekarz Andrzej Hoffman (Janusz Gajos) pracuje w jednym ze szpitali miejskich. Od długiego czasu stara się o paszport, aby wyjechać do Anglii, do żony i córki, jednak ciągle otrzymuje odmowne odpowiedzi. Pewnego dnia w szpitalu spotyka Piotra (Jan Frycz) w którym później poznaje człowieka jeszcze z czasów partyzantki. Po wojnie Andrzej trafił do więzienia i stracił kontakt z rodziną. Piotr jest malarzem, chce wyjechać na zachód by tam zacząć wszystko od początku. Od pewnego czasu planuje napad na bank, aby zdobyć pieniądze na paszport i operacje. Namawia Andrzeja żeby ten pomógł mu w napadzie, obiecuje za to paszport. Hoffman jednak się waha gdyż funkcjonariusz Urzędu Bezpieczeństwa-Niewczas (Olaf Lubaszenko) szantażuje go fałszywymi zeznaniami świadków, które mogą zakończyć jego praktykę zawodową...
Nagrody i nominacje:
Festiwal Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni (od 2011 r. Gdynia Film Festiwal) 2002 r.:
- wygrana w kategorii: najlepszy reżyser (Wojciech Wójcik);
- wygrana w kategorii: najlepsze kostiumy (Elżbieta Radke);
- wygrana w kategorii: najlepszy montaż (Marek Denys);
- wygrana (Złoty Klakier) Nagroda publiczności dla najdłużej oklaskiwanego filmu (Wojciech Wójcik);
- nominacja do Złotego Lwa za udział w konkursie głównym (Wojciech Wójcik).
Orły 2003 r.:
- nominacja w kategorii: najlepszy film (Wojciech Wójcik);
- nominacja w kategorii: najlepsza rola męska (Janusz Gajos);
- nominacja w kategorii: najlepsza główna rola kobieca (Edyta Olszówka);
- nominacja w kategorii: najlepsza drugoplanowa rola męska (Jan Frycz);
- nominacja w kategorii: najlepsza reżyseria (Wojciech Wójcik);
- nominacja w kategorii: najlepszy scenariusz (Anna Płażewska, Maciej Świerocki);
- nominacja w kategorii: najlepsza scenografia (Jacek Osadowski);
- nominacja w kategorii: najlepsze zdjęcia (Piotr Wojtowicz);
- nominacja w kategorii: najlepszy dźwięk (Piotr Domaradzki);
- nominacja w kategorii: najlepszy montaż (Marek Denys).
Z wielką radością poszłam na premierę tego filmu. Rzadko pojawiają się wartościowe polskie filmy w kinach. Rodzice ostrzegali mnie, że film może być bardzo trudny i trochę mieli racji. Dla osoby urodzonej w połowie lat 70-tych czasy i realia, o których mowa w filmie są nieco abstrakcyjne, ale wcale nie zmniejsza to siły uczuć, jakie wzbudza temat filmu. Jest to przygnębiająca, przerażająca wręcz opowieść o dobrym człowieku i jego tragedii spowodowanej potwornością miejsca i czasu, w którym żył, czyli Polsce w czasach komunizmu. Naprawdę do głębi porusza ten film. Bogu dzięki, że dobrze się kończy, bo by człowiek całkiem się załamał! Wiele scen do filmu było kręconych w Łodzi, co podnosi wartość oglądanych obrazów dla Łodzianina. Mogę polecić "Tam i z powrotem" każdemu, kto nie boi się trudnych tematów i kto ceni doskonałą grę aktorską. Zawsze uwielbiałam Janusza Gajosa i to prawdopodobnie nigdy się nie zmieni!
Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się. | Zapomniałem hasła
Jeśli dotychczas nie korzystałeś z eBOA, nie pamiętasz adresu email, który podałeś przy umowie, lub zagubiłeś otrzymane hasło, możesz ponownie zarejestrować i zalogować się do eBOA, używając uproszczonej metody z wykorzystaniem numer telefonu.
