Stryków w 1394 r. otrzymał prawa miejskie nadane przez króla Władysława Jagiełłę na prośbę dziedzica strykowskiego Deresława Tłuka, podskarbiego łęczyckiego. Rozwijał się w XV i XVI wieku jako ośrodek dóbr szlacheckich. Klęski z okresu najazdu szwedzkiego spowodowały znaczny upadek miasta, pogłębiony dodatkowo pożarem z 1726 r. W połowie XVIII wieku miasto zaczęło się odradzać, nabrało charakteru ośrodka handlowego. Na przełomie XVIII i XIX wieku Stryków swoje znaczenie zawdzięczał rozwojowi produkcji tekstylnej. Feliks Czarnecki, będący w owym czasie właścicielem miasta zlecił opracowanie planu rozbudowy - powstał wtedy półkolisty rynek. Zahamowanie przyrostu ludności w wyniku rozwoju Pabianic, Łodzi, Zgierza powoduje stagnację i utraę praw miejskich. W 1923 roku Stryków odzyskuje prawa miejskie. W okresie międzywojennym Stryków był miastem głównie robotniczym. Działały tu przędzalnia, fabryka tekstylna, cegielnia i papownia. Przed wybuchem II wojny światowej liczył prawie 5000 mieszkańców. W wyniku wojny miasto straciło 45% ludności. Łodzi. Nadzieją dla miasta stała się lokalizacja węzła autostrad na terenie gminy oraz utworzenie Parku Krajobrazowego Wzniesień Łódzkich. Stryków znany jest także ze swojego toru motocrossowego.