Aleksandrów Łódzki. Historia powstania miasta łączy się z Rafałem Bratoszewskim, właścicielem okolicznych dóbr, który dla podniesienia dochodowości swego majątku założył w 1816 roku osadę przemysłową. Osadnicy przybyli głównie ze Śląska i Wielkopolski, przeważnie pochodzenia niemieckiego, ale także i Żydzi trudniący się handlem. W roku 1820 osada liczy już ponad 1000 mieszkańców. W 1822 roku miasto otrzymuje prawa miejskie i nazwane jest od imienia cara rosyjskiego Aleksandra II. W wyniku powstania listopadowego następuje kryzys gospodarczy i miasto podupada. W 1869 traci prawa miejskie. Zaraz po I wojnie światowej, która doszczętnie zniszczyła miasto (front przebiegał właśnie tutaj) poprawiła się koniunktura na wyroby włókiennicze i pończosznicze i osada nabiera znaczenia. W 1924 roku zostają przywrócone prawa miejskie. Od 1910 r. miasto połączone zostaje tramwajami z Łodzią. Dzisiaj miasto liczy ponad 25 tys. mieszkańców, jest siedzibą gminy. Zabytki to: - Kościół pod wezwaniem Świętego Rafała i Michała Archaniołów - Kościół Ewangelicko-Augsburski - Jatki Miejskie - Klasyczny Ratusz - Plac Kościuszki - park miejski